gonić

gonić
gonić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, gonićnię, gonićni, goń, gonićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biec, podążać za kimś, za czymś w celu dopędzenia, złapania; ścigać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić przestępcę. Gonił za mną jakiś człowiek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybko się przemieszczać, biec, iść, jechać itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić do tramwaju, do sklepu. Ludzie gonią ulicami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybko następować po sobie w czasie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Myśli gonią jak szalone. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pędzić, zaganiać, zmuszać do marszu w określonym kierunku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić krowy na pastwisko. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usilnie starać się coś zdobyć, zyskać; ubiegać się o coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić za sławą, za majątkiem, za nowymi wrażeniami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podążać za kimś wzrokiem, myślą itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spojrzenie goniące za kimś. Gonić wzrokiem kormorany. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}gonić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk VIIb, gonićni, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś ma rozwolnienie, biegunkę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kogoś goni od rana.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}latać [i syn.] za babami [i syn.] {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • gonič — gònīč m <G goníča> DEFINICIJA 1. onaj koji tjera stoku; gončin 2. hajkač u lovu 3. kinol. vrsta psa [istarski gonič] ETIMOLOGIJA vidi goniti …   Hrvatski jezični portal

  • gònīč — m 〈G goníča〉 1. {{001f}}onaj koji tjera stoku 2. {{001f}}hajkač u lovu; gončin 3. {{001f}}kinol. vrsta psa [istarski ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • gonić — 1. Czas, termin kogoś goni «ktoś ma niewiele czasu na zakończenie jakiejś pracy»: Faktycznie czas goni koalicję, która zapowiadała projekt podatkowy na początek roku. GW 10/05/2000. 2. Gonić resztkami (sił), ostatkiem sił «wyczerpywać, zużywać… …   Słownik frazeologiczny

  • gonìč — íča m (ȉ í) 1. kdor goni, vodi živino: postal je gonič pri karavani; goniči s čredami 2. večji lovski pes, navadno lisast: gojiti goniče / istrski gonič // lov. pes, ki ob zasledovanju divjadi laja: ta pes je dober gonič …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • gonic — dys·gonic; telo·gonic; …   English syllables

  • gonić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gonić, ścigać na przemian jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gonić się z kolegami. Gonić się z kotem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić resztkami — {{/stl 13}}{{stl 7}} zużywać ostatnie zapasy, wydawać ostatnie fundusze; sięgać do ostatnich rezerw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fabryka goni resztkami. Gonić resztkami przed wypłatą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić resztkami sił — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś, będąc w stanie krańcowego wyczerpania fizycznego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gonić resztkami sił przed egzaminem. Na finiszu gonił resztkami sił. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić w piętkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić zdolność logicznego rozumowania, błędnie myśleć, rozumować; być niekonsekwentnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musisz trochę odpocząć, bo z tego przemęczenia zaczynasz gonić w piętkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”