- gonić
- gonić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, gonićnię, gonićni, goń, gonićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biec, podążać za kimś, za czymś w celu dopędzenia, złapania; ścigać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić przestępcę. Gonił za mną jakiś człowiek. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybko się przemieszczać, biec, iść, jechać itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić do tramwaju, do sklepu. Ludzie gonią ulicami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybko następować po sobie w czasie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Myśli gonią jak szalone. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pędzić, zaganiać, zmuszać do marszu w określonym kierunku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić krowy na pastwisko. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usilnie starać się coś zdobyć, zyskać; ubiegać się o coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gonić za sławą, za majątkiem, za nowymi wrażeniami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podążać za kimś wzrokiem, myślą itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spojrzenie goniące za kimś. Gonić wzrokiem kormorany. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}gonić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk VIIb, gonićni, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś ma rozwolnienie, biegunkę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kogoś goni od rana.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}latać [i syn.] za babami [i syn.] {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.